Papillon in Amsterdam

Zoals een vlinder plots zijn vleugels openklapt en de prachtigste kleuren toont, zo kwam ik afgelopen weekend op het station een vriendin tegen. Zij stond daar plots, weliswaar wat moe, maar met de prachtigste vraag. Of ik misschien mee wil? Naar een concert? Een concert - de vleugels klappen open: een kleurenexplosie - van The Editors?

Heiniken Music Hall Amsterdam 01-05-2009

Note

NOTE STOP

BLOGGEN IS GEVAARLIJK STOP JE WILT NOOIT TE VEEL PRIJS GEVEN VAN JEZELF MAAR DIT IS ONVERMIJDELIJK STOP ALLES WAT JE OPENBAAR MAAKT KOMMA ALLE ONTWERPEN CONCEPTEN IDEEEN INSPIRATIEBRONNEN GEDACHTEGANGEN DIE JIJ LAAT ZIEN ZORGEN ERVOOR DAT JOU IDENTITEIT NIET GEBORGEN BLIJFT STOP NATUURLIJK IS DAT EEN PROBLEEM VOORAL OP HET INTERNET STOP GEEN PLEK WAAR ZOVEEL ONBETROUWBARE BLOGS-AFSTRUINENDE MANNETJES RONDHANGEN STOP HET ALLERBELANGRIJKSTE IS DAT NIET IEDEREEN ALLES LETTERLIJK VAN INTERNET EN DAARMEE OOK BLOGS MOET GELOVEN STOP BLOGS DIE IK SCHRIJF ZIJN LOUTER EN ALLEEN WAT IK OP DAT MOMENT HEB GESCHREVEN STOP FICTIE SCHRIJVEN IS IS OOK JEZELF PRIJSGEVEN STOP MISSCHIEN NOG WEL ERGER DAN IN AUTOBIOGRAFIËN IS HET STIEKEM IN IEMANDS LEVEN GLUREN STOP VOORAL OOK OMDAT INTERNET MAKKELIJKER TOEGANKELIJK ZIJN STOP IK KAN ECHTER BIJNA MET ZEKERHEID VASTSTELLEN DAT ARTIKELEN ALS DEZE NIET GEHEEL DE AANDACHT ZULLEN TREKKEN STOP LAAT STAAN DAT MENSEN ZE GEHEEL GAAN LEZEN STOP BIJ HET SCHRIJVEN ALLEEN AL BEGINNEN MIJN OGEN TE TRANEN EN LIJKT HET ALSOF IK DYSLECTISCH BEN GEWORDEN STOP ACH DAT IS NU OOK EVEN GEEN PROBLEEM WANT IK MOET CALCULUS BESTUDEREN STOP LAAT IK DAN NU TOCH ECHT GAAN STOPPEN STOP JA STOP O STOP EN WAT IK NOG WIL ZEGGEN STOP STOP NOOIT MET BLOGGEN A STOP U STOP B STOP UITROEPTEKEN WANT BLOGGEN MAAKT HET LEVEN BOVENDIEN EEN STUK LEUKER STOP

Design | ngiseD

Eindhoven. Een stad waar niet iedereen aan denkt als we het hebben over een hippe, studentikoze, gezellige én moderne plaats. Maar tijdens de Dutch Design Week transformeert deze stad zich. Hij ontpopt zich als het ware tot een heuze place to be. Van Frans Leidelmeijer (expert bij 'Tussen Kunst & Kitsch') tot de hoofdredacteur van de Elle en tot gewone burgers die zich normaal gezien misschien niet zo snel richten tot kunst en design. Allen komen te Eindhoven!

Het is nu alweer twee weekjes geleden, maar ik wilde toch nog even wat foto's laten zien. Als je het dit jaar gemist hebt, shame on you, dan heb je volgend jaar weer een kans ;)

Bovenstaand een detail van een 'dier' uit de Paper Zoo (expositie Witte Dame).



Een creatie/jurk van ragfijne gezichten (Expositie afstudeerprojecten Design Acedemy Eindhoven)





De connecties die je als individu hebt wordt hier uitgebeeld als een web van draden (Expositie afstudeerwerk Design Academy Eindhoven)







Details afstudeerprojecten (Expositie afstudeerwerk Design Academy Eindhoven)

Un Mademoiselle pur

Nu, het tweede deel van het artikel bestond uit een fotocollage. Helaas is de lay-out hier op mijn blog wat anders (en daarmee ook wat minder mooi - maar goed).

Zilveren armband (Bijoux Birgitte), Parfumflesje (Chanel, coco Mademoiselle)

“Mode is niet iets wat alleen uit jurken bestaat, mode zit in de lucht.” - Coco Chanel

Drift met hoofdletter D

Elle gefeliciteerd met je twintig jaar bestaan, maar terwijl ik de kortingen bij de mango misloop door een kapotte pinpas kom ik ook al niet met mijn opgestuurde artikelen en foto's in jullie tijdschrift. Te verwachten misschien, maar toch jammer. Dit weerhoudt mij er niet van het toch openbaar te maken. Vandaar dat ik het op deze blog zet.

Drift

Rood gloeiende ogen. Een felle blik. Samen met een spanning die door het hele lichaam loopt. Voelbaar in de ruimte, die nu gevuld wordt met hatelijke verwensingen en schrille klanken. Dan is het stil. De harde woorden gonzen nog in mijn oren. Met een hard gebaar schuif ik mijn stoel achteruit. Even overweeg ik mijn glas water naar mijn overbuurman te gooien, maar angst voor zijn heftige reactie weerhoudt mij hiervan. Tranen staan in mijn ogen als ik, twee verdiepingen hoger, op mijn bed plof. Waarom? Waarom moeten ze altijd mij hebben? Mijn boosheid verandert in zelfmedelijden en daarna in schuld zoals een onweersbui, die losbarst, even minder wordt en daarna weer in alle hevigheid terugkeert.


Want die schuldgevoelens, die zijn nog het ergste. In mijn hoofd vliegen psychoanalytische gedachten rond. Wat is er mis gegaan bij mijn opvoeding? Waar zit die drift, die op sommige momenten naar boven komt, uit mijn mond klimt en gretig heel mijn verstand omarmt? Drift laat mij dingen zeggen die ik niet wil zeggen en laat mij dingen doen die ik niet wil doen. De reden van de spanningen aan tafel zijn me al weer ontglipt, maar dat maakt het allemaal niet minder erg.


Tegelijkertijd ontstaat er ook drift om te schrijven. Waar sommige mensen het serviesgoed gebruiken om zich te kalmeren, gebruik ik woorden en zinnen. Mijn pen krast niet snel genoeg over het papier. Woorden struikelen over elkaar en tollen in het rond. Dan is het weg. Nog met rode ogen probeer ik mezelf te overtuigen naar beneden te gaan en dat ene woordje hardop uit te spreken. Dat ene woord, die de gezichten weer laat ontspannen en weer luchtige gesprekken op gang brengt.

Het tweede deel van het artikel volgt nog.

Constructieve verbindingen

Na een weekje studeren hangen de wallen al op mijn knieën. Alles is nieuw, je moet alles zelf uit zien te vinden. Ik denk dat alle studenten deze ervaring met mij delen. Maar vooral is alles leuk, te leuk, te leuk zelfs om nee te zeggen. Naast alle feestjes, verenigingen, nieuwe sociale contacten moet je ook nog tijd vrij maken om te studeren natuurlijk. Tijdens het zoeken naar wat informatie op de site van de TU/e vond ik een stukje tekst van Paul Bogaert, een linoleum snijder. Dit vond ik wel toepasselijk en inspirerend.

“Alles is verbindbaar” “Als je niet aanvaart dat alles verbindbaar is, dan betekent dat dat een onverwachte gebeurtenis je hele constellatie, je plannen en je ideeën onderuit kan halen. Het is beter er van uit te gaan dat dingen voortdurend afhankelijk zijn van verandering en van wisseling van optiek. Alles is op de een of andere manier te verbinden wanneer je de bereidheid en de moed hebt dat te accepteren”.

Paul Bogaert

For beautiful people

In een ruig landschap, tussen de kliffen en de zee lopen twee mensen. Twee beautiful peoples. In beautiful kleding.

Drykorn is een merk, dat ik net heb ontdekt en waar ik nu al zo mijn zuurverdiende centjes aan uit wil geven.

Ik draag hier onder een jasje van Drykorn, strapless hempje van H&M, baggy jeans van G-star Raw en een ketting van mijn oma.

Bezoek even de website www.drykorn.com

Love Lost

Muziek! Ik las in de Elle over een nieuwe cd (release in juni 2009), even googlen en voila: The Temper Trap's schallen door de woonkamer.

Ik ben er nog niet achter hoe je precies muziek op de blog kunt zetten dus stuur ik je hierbij het myspace adres - klik op het album.

The Temper Trap - Conditions

Love to watch

Even een tip voor als je op zaterdagmiddag niets te doen hebt. Na mijn werk kijk ik dan vaak naar het programma op Nederland 2 AVRO Kunstuur. Alleen voor mensen die kunst, muziek en architectuur leuk vinden. Elke zaterdag van 17.00 tot 18.00 uur.

liefs Marieke

Intérieurs de Provence

In de boekenkast vond ik een prachtig boek. Droomhuizen, daar zie ik mij over 10 jaar wel in wonen. Of gewoon voor inspiratie.

Facade of one of the wings, previously a farm building. The house is built in the early 19th century to the design of an Italian count.

A master bedroom in blue.
Big Or small.

What's that on the wall? Oui, Oui, La vache qui rit!

Village house from the 16th and 17th century.

Beautiful view and beautiful architecture.

Dit is mijn absolute droomhuis.

Vlakbij een pitoresk dorpje staat dit huis van kunstenaar Arman. Zijn huis, van buiten en binnen, is gedecoreerd en ingericht met afval.

Sorry voor het gebruik van Engels en Nederlands door elkaar en voor de lang lijst met foto's (ik had het hele boek er wel op kunnen zetten).
Hopelijk schaad ik de auteursrechten er niet mee.

boek: Provence Interiors - Lisa Lovatt-Smith (Taschen)

Sunset Boulevard

Van Arnhem terug naar huis waande ik me even in een schilderlandschap. Vanuit de auto heb ik geprobeerd foto's te maken. Zie hier het resultaat.

Communicatiestoornis

Wat zullen mijn vrienden opgelucht zijn! De legendarische dag is eindelijk aangebroken. Al twee jaar loop ik afspraken mis, ben ik half onbereikbaar en ergert iedereen zich dood aan mijn gezeur over mijn grijze vriend (met spiegel, dat dan weer wel). Niemand kon met mij praten zonder gekraak en dus zonder geschreeuw. Normale communicatie was onmogelijk. Maar dat is nu passè.

Vandaag heb ik een nieuwe telefoon gekocht.

Zo, dat duurde lang. Maar die enorme bult in mijn broekzak is nu voorgoed verdwenen. Yoehoee! Champagne! Party!

O, ik ben pas vanaf 5 augustus bereikbaar want dan begint mijn abonnement pas.


Liefs Marieke

Bloggen Begins

Follow my blog with bloglovin
Dit is mijn allereerste blogbericht! Na maandenlang al mijn favoriete blogs af gestruind te hebben, mag ik nu zelf aan de slag.
De titel van mijn blog zal ik even uitleggen. "Quid tuta times?" is Latijn (mocht dat nog niet duidelijk zijn). Ik vond het tijdens het leren van mijn eindexamen Latijn afgelopen jaar in het verhaal van Jason en Medea.

'Quid tuta times? Accingere et omnem pelle moram!'

Waarom vrees je het veilige? Bereid je voor en verdrijf al het uitstel!
Waarom ik deze titel heb gekozen ga ik u niet vertellen. Eén ding is zeker, al die Latijnse lessen zijn nu - gelukkig - niet voor niets geweest.

liefs Marieke